به گزارش پایگاه خبری جامعه خبر؛ چهاردهم مرداد ماه سال ۱۳۶۰ هجری شمسی، سالروز شهادت مظلومانه یکی از پایدارترین یاران امام و انقلاب است: سالروز شهادت شهید سید حسن آیت که در هنگام شهادت تنها ۴۳ بهار از زندگی را پشت سرگذاشته بود.

او متولد سال ۱۳۱۷ است و از همان نوجوانی کنجکاو بود که بداند در جامعه چه می‌گذرد؛ این بود که با دسترنج خود که ماحصل کار کشاورزی بود، روزنامه می خرید و حتی بریده هایی از آن تهیه می کرد.

دوران تحصیل او در حوزه علمیه، دوران تحصیلات دانشگاهی در رشته‌های مختلف و دوران حضور در مبارزات انقلابی در زمان آیت‌الله کاشانی، همه و همه سرشار از نکات فراوانی است؛ اما به نظر می‌رسد که آشنایی وی با امام و حضور در بطن مبارزات نهضت انقلابی امام، بیشترین سهم را در کشف استعدادهای او به عنوان یک چهره شاخص انقلابی دارد.

او یکی از نخستین کسانی است که با سخنرانی‌ها و افشاگری‌های خود در کلاس‌های درس حوزه و دانشگاه و در مساجد و تکایا، به مبارزه علنی با رژیم پهلوی پرداخت و از همان زمان مورد تعقیب و گریز، دستگیری و بازجویی های متعدد واقع شد.

و اما پس از انقلاب، حضور همیشگی او در صحنه با فعالیت در حزب جمهوری اسلامی، مجلس خبرگان قانون اساسی و کاندیداتوری برای نخستین انتخابات ریاست جمهوری ادامه یافت و البته حمایت قاطع، صریح و بی‌دامنه او از اصل مترقی ولایت مطلقه فقیه، یکی از نقاط عطف زندگی انقلابی این مجاهد نستوه را رقم زده است.

پس از آن بود که او با رای مردم، به عنوان نماینده آنان در مجلس شورای اسلامی برگزیده شد. باید گفت نقش آیت در نخستین دوره مجلس شورای اسلامی هم به دلیل صاحب‌نظری او در بسیاری از زمینه ها و داشتن اطلاعات وسیع حوزوی و دانشگاهی بسیار برجسته و درخشان بود و او در این مقطع هم حضوری فعال در صحنه انقلاب داشت و به افشاگری‌های خود ادامه می داد.

او را باید یکی از شخصیت‌های چند بُعدی تاریخ انقلاب اسلامی ایران دانست که تحصیلاتش در معارف اسلامی و علوم حوزوی، حقوق، علوم اجتماعی، ادبیات، جامعه شناسی و روزنامه‌نگاری، در کنار تسلطش به زبان‌های زنده دنیا و روشن بینی دقیق، وی را به فردی ذو وجوه و دارای توانمندی های متنوع تبدیل ساخته بود.

همچنین جسارت و استحکام عقیده باعث می‌شد تا وقتی به حقیقتی دست می‌یافت، بدون هیچگونه ترس و واهمه یا ملاحظه‌ای، آن را به مردم در میان می‌گذاشت و هیچگاه حقیقت را فدای مصلحت نکرد.

ویژگی بسیار مهم دیگر شهید آیت، برخاستن او از ستمدیدگان و محرومان جامعه بود که به همین دلیل، حرف آنان را می‌فهمید و درد آنان را حس می‌کرد و البته تلاش کرد که تا لحظات آخر زندگی هم با آنان همراه باشد.

باید گفت آیت یکی از اصولی‌ترین افراد انقلاب اسلامی بود؛ با هیچکس شوخی نداشت؛ هیچگاه حرف‌های زننده و زشت حتی درباره بدترین دشمنان و مخالفانش بکار نمی‌برد؛ همواره با مسائل، با دیده منطقی برخورد می‌کرد و در انتقادها و برخوردها از حدود اخلاق اسلامی خارج نمی‌شد.

او را باید فردی مکتبی دانست که به اسلام عشق می‌ورزید و به حضور بین‌المللی اسلام می اندیشید.

سرانجام این مجاهد انقلاب اسلامی و یار واقعی امام و رهبری در صبح چنین روزی، یعنی در چهاردهمین روز از مرداد ماه ۱۳۶۰ و در حین خروج از منزل برای عزیمت به مجلس شورای اسلامی، هدف رگبار منافقین و ضد انقلاب قرار گرفت و خون پاک و مطهرش بر زمین ریخت تا انقلاب اسلامی تنها چند روز پس از هفتم تیر ماه ۱۳۶۰، یکی دیگر از یاران صدیق خود را از دست داده باشد.

این چنین بود که ضد انقلاب، بیش از پنجاه گلوله به سوی زبان گویای انقلاب شلیک کردند تا احتمال عدم موفقیت ترور او به صفر برسد.

سید حسن آیت به شهادت رسید و امروز سی و پنجمین سالگرد شهادت اوست؛ اما در عین بقای اسناد، نوشته ها و بیانات راهگشا و هشدارگونه او، گویایی زبان او نیز در افراد دیگری ظهور و بروز کرد تا انقلاب شکوهمند اسلامی ما با رهبری مقتدرانه امام در آن روز و رهبری هوشمندانه مقام معظم رهبری در این روزگار، به حیات پر برکت خود ادامه دهد و الگویی برای همه انقلابیون در سراسر جهان بماند.

منبع: مهر