به گزارش پایگاه خبری جامعه خبر، همه ما بعد از تجربه چندین سال زندگی در هوای آلوده تهران، دیگر به خوبی مجرم ردیف اول این آلودگی ها را می شناسیم.

هر زمانی که هوای تهران ناسالم می شود، هزینه های زیادی روی دست دولت می گذارد و این هزینه ها تنها در خصوص راهکارهای رفع آلودگی نیست، بلکه همه بخش هایی که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم درگیر این مبحث می شوند باید هزینه هایی را بپردازد.  

سالانه ۱۰ درصد افراد کشور با مرگی مرتبط با آلودگی جان خود را از دست می دهند، باید بدانیم مرگ بر اثر آلودگی هوا یک مرگ مزمن است یعنی تشدید بیماری های قلبی و ریوی و افزایش آمار سرطان. حالا به درد و سختی این بیماری هزینه های هتلینگ، دارو و تجهیزات پزشکی، بیمه و… را اضافه کنید. البته این ها تنها هزینه های مستقیم و قابل مشاهده برای بیماری های حاد است در حالی که بسیاری از بیماری های حاصل از آلودگی هوا به صورت مزمن و با تاثیرات بلندمدت به وجود می آید که هزینه های متوجه این نوع بیماری ها را به راحتی نمی توان مورد سنجش و اندازه گیری قرار داد.

بحث دیگر خسارت هایی است که آلودگی هوا به ویژه ریزگردها بر صنایع و ماشین آلات وارد می کنند. آن ها می توانند به روند استهلاک بناها و ماشین آلات سرعت ببخشند و اختلال در فعالیت ماشین آلات، خسارت های آلودگی را بیش از آنچه که تخمین زده شده خواهد کرد.

حالا باز هم به سراغ اعداد می رویم، حداقل کاری که از برای جلوگیری از انتشار آلودگی ها از سوی صاحبان خودرو می تواند صورت بگیرد تعویض فیلترهای بنزین پس از طی ۵۰۰۰ کیلومتر است.

باید توجه داشت تنها در تهران ۴ میلیون خودرو وجود دارد و قیمت هر فیلتر بنزین از ۴ تا ۷۰ هزارتومان است.

از طرف دیگر به گفته حسینی، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، هزینه اقتصادی آلودگی هوای تهران بین ۱۲ تا ۱۵هزار میلیارد تومان است و پایتخت معادل بودجه شهرداری هزینه اقتصادی آلودگی هوا را می‌دهد.

او در این باره توضیح داده است: براساس آمارهای بانک جهانی سالانه ۲/۰۲ درصد از تولید ناخالص ملی ایران هزینه آلودگی هوا می‌شود و پایتخت معادل بودجه خود هر سال هزینه اقتصادی این موضوع را پرداخت می‌کند.

راه حل چیست؟

امروز دیگر برای همه روشن است که ۱۵ هزار میلیارد تومان در چه جاهایی می تواند صرف شود. اما اولین فکری که به نظر هر شهروندی می رسد جایگزینی خودروهای بنزینی با خودروهای برقی و هیبریدی حداقل در شهرهای پر جمعیت و آلوده است. اما آیا این اتفاق در ایران افتاده است؟

 آبان ماه امسال مدیر یکی از شرکت های خودروسازی در کشور از ساخته شدن خودروهای هیبریدی در کشور خبر داد، طبق گفته او اولین خودروی تولیدی روی این پلت فرم جدید در سال ۲۰۲۰ عرضه خواهد شد.

البته تنها عرضه چنین خودروهایی برای نجات تهران کارساز نخواهد بود و مهمتر از آن مدیریت چهار میلیون خودروی بنزینی است که در حال حاضر در تهران تردد می کند.

درباره حضور خودروهای برقی و هیبریدی در تهران احمد نعمت بخش، دبیر انجمن خودرو سازان ایران، گفت: در ایران ساخت این خودروها به مرحله نمونه سازی رسیده اما تنها نباید به تولید از سوی خودروسازان بسنده کرد، این خودروها نیاز به زیر ساخت های مناسب دارند.ساخت خودروهای برقی بدون کمک های دولتی و یارانه آنها امکان پذیر نیست چراکه قیمت تمام شده آن برای خریدار بالا خواهد بود و به صرفه نیست. از طرفی تیراژ تولید این خودروها در جهان هم بالا نیست.

دبیر انجمن خودروسازان ایران با این سوال که برفرض خودروهای برقی به تولید انبوه رسیدند آیا فکری برای شارژ آن شده است؟ نیز گفت: ما از شورای شهر درخواست داریم همان طور که شرایطی برای اعطای پایان کار به سازندگان در نظر می گیرند برای ارائه خدمت به خودروهای برقی شرایطی تعیین کنند؛ مثلا در پارکینگ خانه ها از محل کنتور هر خانه برق مصرفی خودروها تامین شود.

نعمت بخش ادامه داد: این می تواند در قالب شرایط اعطای مجوز برای پارکینگ باشد اما در هر صورت به تصمیم اعضای شورای شهر برای ساخت و سازها در تهران بستگی دارد.

سخن پایانی

ورود خودروهای هیبریدی آن هم از نوع داخلی سازش قطعا خبر خوبی خواهد بود اما این اتفاق قطعا مانند ساخت هر زیر ساخت دیگری در کشور زمان می برد و شاید اگر برخلاف دیگر مسائل کمی صبر و حوصله معقول به خرج دهیم بتوانیم شاهد حل یکی از بزرگترین گره های کلان شهر تهران باشیم.

با این سخنان و برآوردها به نظر می رسد نجات تهران از آلودگی هوا از ۲۰۲۰ ممکن خواهد شد و می شود کمی در این شهر نفس تقریبا سالم کشید.

برنا